درمان زگیل تناسلی – چطور بفهمیم + عکس و چطور بفهمیم؟ زنان و مردان

درمان زگیل تناسلی : بررسی جامع، علل، علائم، تشخیص، و درمان

درمان زگیل تناسلی (Genital Warts)، یکی از شایع‌ترین عفونت‌های منتقله از راه جنسی (STI) است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. این عارضه، اگرچه معمولاً خطرناک نیست، اما می‌تواند باعث ایجاد ناراحتی و خجالت شود و از طرفی، در صورت عدم درمان، قابلیت انتقال بالایی دارد. هدف از این مقاله، ارائه یک بررسی جامع از زگیل تناسلی است، از جمله علل، علائم، روش‌های تشخیص و درمان، و همچنین راهکارهای پیشگیری.

 

 

علت اصلی: ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

زگیل تناسلی منحصراً توسط انواع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. بیش از 150 نوع HPV وجود دارد، اما تنها چند نوع خاص (به طور معمول HPV6 و HPV11) مسئول ایجاد زگیل تناسلی هستند. این انواع HPV با انواع HPV که می‌توانند منجر به سرطان دهانه رحم، واژن، آلت تناسلی مردانه، مقعد و گلو شوند، متفاوت هستند.

 

نحوه انتقال ویروس HPV و ابتلا به زگیل تناسلی

ویروس HPV از طریق تماس مستقیم پوست با پوست، عمدتاً در طول فعالیت جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل می‌شود. حتی اگر فرد مبتلا هیچ زگیلی نداشته باشد، همچنان می‌تواند ویروس را منتقل کند. احتمال انتقال ویروس به فرد دیگر در هنگام تماس با زگیل‌های فعال بیشتر است.

مواردی که خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش می‌دهند عبارتند از:

• شروع زودهنگام فعالیت جنسی: هرچه فرد زودتر فعالیت جنسی را آغاز کند، احتمال مواجهه با HPV بیشتر می‌شود.
• داشتن شرکای جنسی متعدد: افزایش تعداد شرکای جنسی، خطر ابتلا به STI از جمله زگیل تناسلی را افزایش می‌دهد.
• داشتن شریک جنسی با شرکای جنسی متعدد: اگر شریک جنسی فرد شرکای جنسی متعددی داشته باشد، احتمال انتقال HPV و ابتلا به زگیل تناسلی بیشتر می‌شود.
• ضعف سیستم ایمنی: افراد با سیستم ایمنی ضعیف (به عنوان مثال، افراد مبتلا به HIV/AIDS، یا افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند) بیشتر در معرض ابتلا به زگیل تناسلی و سایر عفونت‌های HPV هستند.
• ابتلا به سایر STIها: ابتلا به سایر عفونت‌های منتقله از راه جنسی می‌تواند خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش دهد.
• عدم استفاده از کاندوم: کاندوم به طور کامل از انتقال HPV جلوگیری نمی‌کند، اما استفاده از آن می‌تواند خطر انتقال را کاهش دهد.

 

 

علائم و نشانه‌های زگیل تناسلی

زگیل تناسلی می‌تواند در نواحی مختلف بدن ظاهر شود، از جمله:

• در زنان: واژن، دهانه رحم، فرج، مقعد و کشاله ران.
• در مردان: آلت تناسلی، کیسه بیضه، مقعد و کشاله ران.
• در هر دو جنس: داخل یا اطراف دهان و گلو (در صورت تماس جنسی دهانی).

 

علائم و نشانه‌های زگیل تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• برآمدگی‌های کوچک، گوشتی رنگ، قهوه‌ای یا خاکستری: این برآمدگی‌ها می‌توانند صاف، برجسته یا به شکل گل کلم باشند.
• خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی: در برخی موارد، زگیل تناسلی ممکن است با خارش یا سوزش همراه باشد.
• خونریزی در طول رابطه جنسی: در صورتی که زگیل‌ها در ناحیه واژن یا دهانه رحم قرار داشته باشند، ممکن است در طول رابطه جنسی خونریزی رخ دهد.
• درد (به ندرت): زگیل تناسلی معمولاً دردناک نیست، اما در موارد نادر ممکن است باعث درد شود.

مهم است به یاد داشته باشید که برخی افراد مبتلا به HPV هرگز علائمی را تجربه نمی‌کنند. به این افراد ناقلین بدون علامت گفته می‌شود و همچنان می‌توانند ویروس را به دیگران منتقل کنند.

 

 

تشخیص زگیل تناسلی

تشخیص زگیل تناسلی معمولاً از طریق معاینه فیزیکی توسط پزشک انجام می‌شود. پزشک ممکن است از اسید استیک برای برجسته کردن زگیل‌ها استفاده کند.

در زنان، ممکن است پزشک آزمایش پاپ اسمیر (Pap smear) را نیز تجویز کند. پاپ اسمیر یک آزمایش غربالگری است که به بررسی سلول‌های دهانه رحم برای وجود ناهنجاری‌ها، از جمله تغییرات ناشی از HPV، می‌پردازد.

در برخی موارد، ممکن است پزشک بیوپسی (نمونه‌برداری) از زگیل‌ها را انجام دهد تا نوع HPV را تعیین کند.

 

درمان زگیل تناسلی

هیچ درمانی برای خود ویروس HPV وجود ندارد، اما درمان‌های مختلفی برای از بین بردن زگیل‌ها وجود دارد. انتخاب روش درمانی مناسب بستگی به اندازه، تعداد و محل زگیل‌ها، و همچنین ترجیحات بیمار دارد.

روش‌های درمانی زگیل تناسلی عبارتند از:

• داروهای موضعی: این داروها به صورت کرم یا محلول بر روی زگیل‌ها استعمال می‌شوند. نمونه‌هایی از داروهای موضعی شامل ایمیکویمود (Imiquimod)، پودوفیلوتوکسین (Podofilox) و سینکاتچینز (Sinecatechins) هستند. این داروها معمولاً توسط خود بیمار در خانه استفاده می‌شوند.
• کرایوتراپی (Cryotherapy): در این روش، زگیل‌ها با استفاده از نیتروژن مایع منجمد می‌شوند. این روش توسط پزشک در مطب انجام می‌شود.
• الکتروکوتر (Electrocautery): در این روش، زگیل‌ها با استفاده از جریان الکتریکی سوزانده می‌شوند. این روش نیز توسط پزشک در مطب انجام می‌شود.
• لیزر درمانی (Laser Therapy): در این روش، زگیل‌ها با استفاده از لیزر از بین می‌روند. لیزر درمانی معمولاً برای زگیل‌های بزرگ یا مقاوم به درمان‌های دیگر استفاده می‌شود.
• جراحی (Surgical Excision): در این روش، زگیل‌ها به طور فیزیکی با استفاده از چاقوی جراحی برداشته می‌شوند.

مهم است به یاد داشته باشید که درمان زگیل تناسلی فقط زگیل‌ها را از بین می‌برد و ویروس HPV همچنان در بدن باقی می‌ماند. بنابراین، ممکن است زگیل‌ها دوباره ظاهر شوند.

 

 

پیشگیری از زگیل تناسلی

بهترین راه برای پیشگیری از زگیل تناسلی، واکسیناسیون در برابر HPV است. واکسن HPV از ابتلا به انواع HPV که باعث زگیل تناسلی و سرطان‌های مرتبط با HPV می‌شوند، محافظت می‌کند. واکسن HPV برای افراد 9 تا 45 ساله توصیه می‌شود، اما بهترین زمان برای واکسیناسیون قبل از شروع فعالیت جنسی است.

علاوه بر واکسیناسیون، راه‌های دیگری نیز برای پیشگیری از زگیل تناسلی وجود دارد، از جمله:

• استفاده از کاندوم: کاندوم به طور کامل از انتقال HPV جلوگیری نمی‌کند، اما استفاده از آن می‌تواند خطر انتقال را کاهش دهد.
• محدود کردن تعداد شرکای جنسی: هرچه تعداد شرکای جنسی فرد کمتر باشد، احتمال مواجهه با HPV کمتر می‌شود.
• برقراری ارتباط باز و صادقانه با شریک جنسی: مهم است که در مورد سابقه جنسی خود با شریک جنسی خود صحبت کنید و در مورد خطرات STI آگاه باشید.
• معاینه منظم: انجام معاینات منظم توسط پزشک می‌تواند به تشخیص زودهنگام زگیل تناسلی و سایر STIها کمک کند.

 

 

زگیل تناسلی یک عفونت شایع و قابل درمان است. اگر مشکوک به ابتلا به زگیل تناسلی هستید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید. با رعایت نکات پیشگیری، می‌توانید خطر ابتلا به زگیل تناسلی را کاهش دهید. به یاد داشته باشید که آگاهی و مسئولیت‌پذیری، کلید حفظ سلامت جنسی شما و شریک جنسی‌تان است.